Leef je droom

Leef je je droom? Of leef je je angst? Blijf je in je comfortzone of stap je er uit? Misschien doe je het met bibberende knieën, maar je zult merken dat het je zoveel oplevert. En het is niet altijd even makkelijk.
Steeds vaker stap ik uit mijn comfortzone en dat is spannend en brengt me zo veel verder, dan wanneer is zou zijn blijven zitten. Ik kan nu naar mezelf kijken, herkennen wat er gebeurt en dan, gesteund door wat ik heb geleerd van mijn (voor)ouders en vele anderen, toch weer een stap vooruit zetten. Hoe fijn is dat!?

Grappig is dat dit ‘s nachts doorgaat in mijn dromen. Zo droom ik al zo lang ik me kan herinneren, regelmatig over een trap, een trap zonder duidelijk einde. De trap kan op verschillende plaatsen beginnen en eindigen. Soms vertrekt hij uit een huis, waar ik woon. Soms vanaf een werkplek. Soms leidt hij het huis uit, soms naar een vakantieoord. Altijd naar iets of iemand waar ik graag bij wil zijn.

De trap heeft geen leuningen, is tientallen meters hoog en de laatste meters ontbreken. Op die plek hangt soms een touwladdertje alleen bereikbaar via de achterkant. En soms is er niets. Met valangst en hoogtevrees, telkens een klus om die trap af te dalen. Helemaal die laatste meters.
Dit weekend was de droom er weer. Aan het eind van de trap was iets, dat ik heel graag wilde bereiken. Ik wist niet wat. En toch daalde ik af. Ik had het gevoel dat ik het kon. Ik vond het wel spannend, maar wist ook dat ik alles in me heb om te gaan.
Het voelde zo anders. Ik vond het spannend. Ik wist dat ik het zelf moest doen. En ik wist dat ik het niet alleen hoefde te doen. Ik daalde de trap af, klauterde naar de andere kant en het touwladdertje af. Trots kwam ik beneden. Ik had mijn angst getrotseerd, was uit mijn comfortzone gestapt en had mijn doel bereikt!

En jij? Trotseer jij jouw angst? Kom je uit je comfortzone en leef je jouw droom?
Weet dat je het zelf moet doen. En dat je het niet alleen hoeft te doen!