Vertrouwen

Vertrouwen is in mijn ogen de basis voor veel, misschien wel voor alles. Gebrek aan vertrouwen kan je beperken in het dagelijks leven, in relaties, in je werk. Vertrouwen in de ander en vooral ook vertrouwen in jezelf. Zo kan het zijn dat je alles zelf wilt doen, omdat je alleen dan zeker weet dat het goed gaat. Of dat je alles alleen wilt doen, omdat je dan niet teleurgesteld kan worden. Of dat je je niet wilt of kunt binden aan een ander, want stel dat…..

Een gebrek aan vertrouwen ontstaat vaak al in de kindertijd. Mijn overtuiging is, dat ieder mens goed, onschuldig, krachtig en vol vertrouwen wordt geboren. Kleine kinderen weten vaak intuïtief wat goed voor hen is en vooral wie of wat goed voor hen is en wie of wat niet. En ze durven daar (nog) op te vertrouwen. Totdat dit vertrouwen wordt beschaamd, door iets of iemand in de nabije omgeving. Niet met kwade opzet, niet om pijn te doen, maar vaak gewoon omdat het is zoals het is.
Een ouder, die er ineens niet is als je hem of haar nodig hebt, bijvoorbeeld omdat een broertje of zusje ziek is en papa en mama op bezoek zijn in het ziekenhuis. Een knuffel, die altijd naast je lag in de wieg en er, als je haar zo hard nodig hebt, ineens niet meer ligt. Bijvoorbeeld omdat je deze knuffel, draaiend in je slaap, uit bed hebt geduwd. Kleine en grote voorvallen, waardoor een jong kind haar (oer)vertrouwen kwijt kan raken.

Bij de één is dat verlies van vertrouwen meer en groter dan bij de ander. Bij de één zit dat dieper en vaster dan bij de ander. En in alle gevallen is er goed naar te kijken en aan te werken. In één van de opstellingen, die ik in de afgelopen weken heb gedaan, bleek ook weer dat een klein stapje in een opstelling, grote effecten kan hebben in het dagelijkse leven, ook waar het gaat om vertrouwen. Prachtig om te zien!