“Wolven

Wolven
De laatste weken kom ik ze steeds tegen. In mijn dromen, aan de muur bij mensen die ik ken, op TV en vandaag weer op facebook.
En de gedachte aan wolven doet verschillende dingen met mij, met ons.
De één wordt er blij van, de ander angstig.
En bij mij gaat het alle kanten op. Enige tijd geleden werd er hier in de provincie een wolf wordt gesignaleerd.
En of hij er nu wel of niet was, maakt niet uit.
Mijn hart maakte een sprongetje. Spannend! Op verschillende manieren.
En als ik dan dit bericht lees van Barbera Hermel Bach, dan denk ik: wow! Wat een bijzonder dier toch!
Hoe de roedel in elkaar steekt! Prachtig!
Haar bericht in mijn woorden:
“De eerste drie, de ouderen of zwakkeren, lopen voorop en brengen rust in de roedel. Zouden ze achterop lopen, dan zouden ze achter geraken en de roedel kwijt raken. En bij een aanval zouden ze sneuvelen.
Achter deze drie lopen de vijf sterksten, de frontlinie.
In het midden loopt de rest van de roedel, met daarachter weer vijf sterken.
De achterste loopt alleen. Dat is de alfa! Hij bewaakt de achterkant van de roedel. Vanaf die plek kan hij alles overzien en de richting bepalen. Hij ziet de hele roedel.
De roedel loopt op het tempo van de ouderen en zieken voorop. Ze helpen elkaar en waken over elkaar”.
Hoe mooi is dat! En dan die foto erbij!
Geweldig.
Hieronder ook het originele bericht van Barbara Hermel Bach.
Te mooi om niet te delen.

“A wolf pack: the first 3 are the old or sick, they give the pace to the entire pack. If it was the other way round, they would be left behind, losing contact with the pack. In case of an ambush they would be sacrificed. Then come 5 strong ones, the front line. In the center are the rest of the pack members, then the 5 strongest following. Last is alone, the alpha. He controls everything from the rear. In that position he can see everything, decide the direction. He sees all of the pack. The pack moves according to the elders pace and help each other, watch each other.”
Cesare Brai’s photo.